Söz Hayatın Yazı Benim

Bir çilek reçeli gibiydi her şey
Dili tatlı ama sözler acı söylerdi
Gülmek için sebep varmıydı sahiden
Yada ağlamak için yaşamak mı gerekti
Kafes sadece bir çerçeveydi
Kapıyı açıp çıksan resmi bozacaktı
Gözyaşı sadece bahaneydi
Yürek sızısını ten de hissederdi
İsyanın adı yalnız beş harfti
Anlatayım desen kitaplara sığmazdı
Bir çift söz yeterdi belkide
Anlatmaya gerek varmıydı sence
Söz hayatındı yazı benim
Yaşayıp görmek gerekti sadece