Söz Dinlemez Amansız Şiiri - Veysel Şimşek

Kendisini adapta etmiş inada,
Şaşkın kaldım inan ben bu konuda,
Kökten siler iz bırakmaz anıda,
Duman çıkmaz bacasından dumansız.
Saygı bilmez söz dinlemez amansız.

Fark etmez insanın yaşadığı yer,
Olsa nolur cadde bostan sarıyer,
Eğer bir insanda yoksa kariyer,
Duman çıkmaz bacasından dumansız.
Saygı bilmez söz dinlemez amansız.

Üç koyunu bir arada güdemez,
Oruç tutuğuyla bayram edemez,
Bir tabir var la dersede lo demez,
Duman çıkmaz bacasından dumansız.
Saygı bilmez söz dinlemez amansız.

İnsanın içinde yok ise dürtü,
Taştan taşa vurur yaşamın şartı,
Eğerki bir insan cahilse artı,
Duman çıkmaz bacasından dumansız.
Saygı bilmez söz dinlemez amansız.

Gamsız insanların vay haline vay,
Hale dardır mekanı olsada saray,
Zindan geçer günü haftası her ay,
Duman çıkmaz bacasından dumansız.
Saygı bilmez söz dinlemez amansız.

Yüze gülen iki yüzlü dostların çoksa,
Gözü aç dar gözlü karnıda toksa,
Veysel vay haline isteyen yoksa,
Duman çıkmaz bacasından dumansız.
Saygı bilmez söz dinlemez amansız.

Tel:05379590555