Söz Dedi Geçer Söz Şiiri - Şenol Özcan

Uyandı sanırken elinde balta,
Söz dedi geçer söz.

Söz lerini düşünselliğine bekçi edince şuursuzca
Dönülmeyen bir adımın son rap ının sesiyle irkildi

-O yenilmez bir kahramandı kendince-

Artık yenilmenin tınısını duyumsayacak kadar uyanmıştı kahramanlığından
Bu söz ler kime neden nasıl verildi bilmecesinde
Hayret nida ları besleniyor, karşısında hiç olmayan kimselerine
Ahh beynimin diyaletiği
vay göğsüm kafesini parçalayan hovarda yüreğim
Nerde kaldı nargile fokurtusu keyflerim, kederlerim
Sözlerimi köpekçe yeme vaktimdir bu hoyratça gelen
Al bekaretimin kızıl çığlığını
Uzak sömürgelerinde belle beni de hayasızca
Evet;
sendenlerle çekiliyorum geri cephelerimden
Yiyorum işte verdiğim sözleri,
uyuzlaşan it gibi…