Söz Bitti Şiiri - Cem Salih Ün

Söz bitti,
Bir gemi pusulasını suya düşürdü.
Bir adam uçurumları özledi
Uzaktan bakarken sevgilisine.
Bir sehir tüm güzelliğini ele verdi
Henüz serinken bir yaz sabahı
Ve ben karanlıktan korkmadığımı anımsadım
Onca zamandan sonra;
Anladım kalbim de yorulmuştur artık
Bu fırtınasızlıklardan
Yakamozlu bir deniz kıyılarını kutsamaktadır şimdi

Söz bitti,
Yaşanan ne varsa aynalara vuruyor artık
Günlerin bohçasında ömürler tükeniyor
Ve bütün yüzler birbirine benziyor
Gündüzün ışığıyla taşınırken

Bir şiir nasıl yazılır sözün bittiği yerde
Bir aşk nasıl yaşanır
Kime baksam hüzünlü bir yorgunluk
Ve mutluluk krizleri
Yamru yumru bir döşeğin yamacında
Bir kavga nasıl dövüşülür artık, sözün bittiği yerde

Oysa aynalarda karşılığı yok hiçbir sorunun
Sadece yüzler
Ki gökyüzü karartacak birazdan kendini
Sönüp gidecek son ışık hüzmesi de
Bir sonsuzluk aynalara ilişecek.
Kabus saatidir başlayan,
Gökyüzü denizi yakamozlayacak, kıyılarını kutsasın diye.
İşte sözün bittiği yer,
Şimdi kim anlatacak yaşamın gece yanını,
Aynaları kim kıracak.