Yanık kalple güne uyanıp, güne başlamak
Sensizlik acısını, sadece bu bedende yaşamak.
Ne acıdır ki, alevlerin bile canı yanar.
Nasıl sevgiydi ki, herkes bu sevgiyi arar.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta