Üzgünüm gün gelip, sözü bırakıp gideceğim.
Hiçbir acım bu denli olmamıştı.
Uygun karşılıklar arandım; yazı, dil, yoksunluk ile
seslendim çöle dönen çevremde, boğacak gündelik
yaşam alımlı salınımlarını dilin. Kuruyor inanın
kelimeler giderek acelemizde. Çocuklar için nasıl
mutlu olunur dersleri olsa, söze bağlanın diyeceğim.
Dillendirin eksiklerinizi. Sonra yüreğim sıkışırken..
daralan zamanın kafesinde; söze veda edeceğim.
Bildik an'larda verdiği tadlar için minnetle.
04/10/99
Gökhan OflazoğluKayıt Tarihi : 23.8.2004 22:10:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Gökhan Oflazoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/08/23/soz-41.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!