Söz 37 Şiiri - Ece Naz Akyüz

Hani derler ya "çivi çiviyi söker."  Sen beni aklına çivilemişsin. Gerçi hayatına birini aldığında onu da söküp attın. Ama ben seni kalbime çiviledim, hayatıma çiviledim.  Sen benim ailem olmuşsun, ben seni nasıl söküp atayım. Senin bir çırpıda söküp attığın gibi. Adını duysam, seni görsem o çiviler içimde paslanıyor, içimde sızı oluşturuyor. Şimdi görsek birbirimizi baksak gözümüzün içine kaçacak delik ararız. Ama kalp işte gördüğünde unutmuyor. Yaktığında geçirmediği gibi.