İçimde ölen öldü, kalan kaldı, ben aynı
Yalnız soyut kelimelerden süslenmiş şiirler,
Hep iki kavramların arasına sıkışmış düşünceler…
Boşlukların en acısı,
Siyah-beyaz günlerin gri tonunda,
Onlar pişmanlıklar,
Ve bozulmuş terazinin günahkar kefeleri…
O şimdi ne yapıyor
şu anda, şimdi,şimdi?
Evde mi, sokakta mı,
çalışıyor mu, uzanmış mı,
ayakta mı?
Kolunu kaldırmış olabilir,
Devamını Oku
şu anda, şimdi,şimdi?
Evde mi, sokakta mı,
çalışıyor mu, uzanmış mı,
ayakta mı?
Kolunu kaldırmış olabilir,
Hiçliğe yaptığım yolculukta beni öyle etkilediki, tercüman oldu bana... Sizin o yolculuğa zaten başladığınızı artık anlıyorum. Şiirin verdiği haz azb olur azabtan çıkarda.
Müteşekkirim
kutluyorum yazan güzel yüreği..
namık cem
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta