Soyut Şiiri - İlknur Er 2

Ellerinden tut bu gece rüyalarımın,
Yollarını bulamayacak kadar sarhoşlar!

Bu gece kaç şişe devirdim bilmiyorum.
Seni sevmek anayasaya aykırıydı benim ülkemde.
Tuhaf bir şeydik biz.
Varla yok arası bir sahnenin,
Başrolleri tutuşturulmuştu elimize.
Oysa…
Bilmiyorlardı işte!
Ah sokaklarına bir türlü kendimi alıştıramadığım şehir,
Her gece içimde koca bir boşluk yaratmaktan hala bıkmadın mı sen?

Avuçlarıma bıraktın tüm günahlarımı,
Avuçlarımı yaktın.
Sonra yavaşça sokuldun kasıklarıma
Bir tsunami kadar şiddetliydin!
Yıktın.
Gittin sonra.
Eylül’ün dördüncü gecesi
Kanayan bileklerimle yazmıştım oysa pencere “gitme…” diye
“gitme! ”
Susadım kanatlarına bu gece!

Bir sussam, ansiklopedilerce seni anlatırım.
Bir dokunsam tenine, intiharın eşiğine gelir Ankara.
Ağlar gülüşlerin.
Bir kez baksan yüzüme
Ben diye bir şey kalmaz, ben kalmam ellerinde.
Ellerin…
Sahi senin ellerin var mıydı sevgilim?

Hep “git” dediler
“Git”
Oysa
Oysa bilmiyorlardı
Gidebilmek için
Önce gelinmesi gerektiğini.