1. Soytarıya:
Mevsimler çok çabuk değişiyor sende,
Ve oldukça şiddetli geçiyor.
Baharı da, güzü de
Üstelik farklı yönlerden seni etkilemeye çalışan,
Hiçbir kuvvet fayda etmiyor
 
Aşk bu dünyanın ölçüleriyle açıklanamaz sevgili. O ilkel bir acıdır, yaban bir ağrıdır. Gelir  ve içimizdeki o çok eski bir şeye dokunur. Sonra bir perde açılır ve yolculuk başlar. Bu yolculukta artık para, tarifeler, beklentiler, randevular, taksitler, iş, anneler ve korkular yoktur. Aşkın kendi gerçekliği vardır sevgili. İnsan bir başka ışığa teslim olur...  
Aşkta yarın yoktur sevgili. Zaman ileri doğru değil, içeri, yüreklere, derinlere doğru işlemeye başlar, bilgeleşir. Hiç bilmediği sezgileriyle buluşur. Yükü çok ağırdır, kendiyle buluşmuştur. Hem dışındadır dünyanın, hem de ortasında.
Hindistan'da Ganj Nehri'nin kıyısında yakılan yoksul adamın hissettikleri de onunladır, yitirdikleri de... Newyork'ta, bir sokakta, o kartondan kulübesinde yaşayan kadının çıplak yalnızlığı da. Her şey onunladır, ona emanettir sanki, ama o, çıldırtıcı bir yalnızlık içindedir yine de...
Aşkın kültürlü olmakla, bilgili olmakla da ilgisi yoktur sevgili, kanımıza karışan ilkel acı, o yaban ağrıyla hiçbir kitabın yazmadığı hakikatlere daha yakınızdır, inan...
Kim demişti hatırlamıyorum, aşk varlığın değil, yokluğun acısıdır diye. Belki de bu yüzden ilk gençliğimde, o yoğun aşık olduğum yıllarda, gözüme uyku girmez, dudağımda bir ıslıkla bütün gece şehri, o karanlık, o hüzünlü sokakları dolaşır, insanları uykularından uyandırmak isterdim. Uyanıp, içimde derin bir sızıyla uyanan o derin sancının acısına ortak olsunlar diye...
Aşk çok eski bir şeydir sevgili. Onun içinden o çileli çocukluğumuz geçer. Sevdiğimiz insanların çocuklukları da... Oradan üvey anneler, eksik babalar, parasız yatılılar geçer. Ve sonra aşk bütün bunları alır, daha da eskilere gider, hep o ilkel acıya, o yaban ağrıya...
Devamını Oku
Aşkta yarın yoktur sevgili. Zaman ileri doğru değil, içeri, yüreklere, derinlere doğru işlemeye başlar, bilgeleşir. Hiç bilmediği sezgileriyle buluşur. Yükü çok ağırdır, kendiyle buluşmuştur. Hem dışındadır dünyanın, hem de ortasında.
Hindistan'da Ganj Nehri'nin kıyısında yakılan yoksul adamın hissettikleri de onunladır, yitirdikleri de... Newyork'ta, bir sokakta, o kartondan kulübesinde yaşayan kadının çıplak yalnızlığı da. Her şey onunladır, ona emanettir sanki, ama o, çıldırtıcı bir yalnızlık içindedir yine de...
Aşkın kültürlü olmakla, bilgili olmakla da ilgisi yoktur sevgili, kanımıza karışan ilkel acı, o yaban ağrıyla hiçbir kitabın yazmadığı hakikatlere daha yakınızdır, inan...
Kim demişti hatırlamıyorum, aşk varlığın değil, yokluğun acısıdır diye. Belki de bu yüzden ilk gençliğimde, o yoğun aşık olduğum yıllarda, gözüme uyku girmez, dudağımda bir ıslıkla bütün gece şehri, o karanlık, o hüzünlü sokakları dolaşır, insanları uykularından uyandırmak isterdim. Uyanıp, içimde derin bir sızıyla uyanan o derin sancının acısına ortak olsunlar diye...
Aşk çok eski bir şeydir sevgili. Onun içinden o çileli çocukluğumuz geçer. Sevdiğimiz insanların çocuklukları da... Oradan üvey anneler, eksik babalar, parasız yatılılar geçer. Ve sonra aşk bütün bunları alır, daha da eskilere gider, hep o ilkel acıya, o yaban ağrıya...




Biliyor musun?
Korkuyorum ben.
Nedenini bilmediğim bir korku var içimde.
Hayatla arama ördüğüm kalın duvar gün geçtikçe eriyor farkındayım.
Farkındayım yeniliyorum.
Sert çizgilerin var ettiği mevsimler,
Daha hissedilir.
İçime işliyor.
Birde,
Kelimelere sığmıyorsun son günlerde.
Ben 29 harfin var ettiği döngüde yaşayan bir garip soytarı,
Sen soytarının günlüğü.
Kutluyorum, kim korkmuyor ki... Sevgi ve saygımla
kutluyorum güzelliği
namık cem
Birde,
Kelimelere sığmıyorsun son günlerde.
Ben 29 harfin var ettiği döngüde yaşayan bir garip soytarı,
Sen soytarının günlüğü
***
Bu günlüğün devamı gelsin güzeldi dostum : )
Sevgiyle/Tam Puanımla
G ö k m e n
Bu çalışmanı dahaönce de okumuştum şimdi tekrar okudum birkaç defa daha okumak isterim.
Çok çok çok güzeldi ve anlamlı...
Selamlar Hayrulah kardeşime
Biliyor musun?
Korkuyorum ben.
Nedenini bilmediğim bir korku var içimde.
Hayatla arama ördüğüm kalın duvar gün geçtikçe eriyor farkındayım
Emeginize sağlık çok güzel kurgulanmış.
Bu şiiri herkesin okuması lazım.Çok beğendim
sevgiler selamlar
Nedenini bilmediğim bir korku var içimde.
Hayatla arama ördüğüm kalın duvar gün geçtikçe eriyor farkındayım.
Farkındayım yeniliyorum.
Sert çizgilerin var ettiği mevsimler,
Daha hissedilir.
İçime işliyor.
£££££££££££
çok güzel demekten başka söz bulamadığım için özür dilerim şair. başarıların daim olsun..
Calismanin farki burda....
Tek gitar teli yetiyor...
bu güzel paylaşımı yürekten kutluyorum...saygılarımla.
İNSAN KENDİNDEN KORKMAMALI...EN EMİN OLDUĞUMUZ ASLINDA KENDİMİZ..EN GÜVENDİĞİMİZ YİNE KENDİMİZ OLMALI...
DUVAR TEHLİKELİDİR..ONU YÜKSELTMEMEYE BAKIN...
Bu şiir ile ilgili 46 tane yorum bulunmakta