Başındaki üç boynuzlu şapkasını
şamdanın yanına iliştirdi.
Sabırla teyellemeye başladı,
patlayan dikiş yerlerini.
İrin gibi gözyaşları dayanamayıp patlatmıştı dikişlerini.
Komik bir iplikle dikiyordu yeniden.
Dİkişte maharetliydi,
babasından öğrenmişti nakışın inceliklerini.
Ama ilk defa patlamıştı.
Seyrelmiş duygularının isyanıydı belki de.
'Biz kapkara bir maskarayız' derdi hep babası...
Sabırla teyelliyordu soytarı,
yaşamın en acıtan dikensi yerlerini
bir soylunun biçimsiz dişlerini herkes görsün diye...
Tüm ihtirasların katli vacip olsun diye...
Kayıt Tarihi : 23.3.2010 10:43:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Oktay Coşar](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/03/23/soytari-26.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!