Soysuzlar Şiiri - Ozan Bindebir

Hele bakın memleketin haline!
İnsanlığı terk eyledi soysuzlar.
Düşürdüler cümle âlem diline,
Bir cahili erk eyledi soysuzlar.

Yüz verdikçe çok ileri gittiler,
Yeter gayri canımıza yettiler,
Anayasa için yemin ettiler;
Yemininden çark eyledi soysuzlar.

Cahillerin elindeyken satırı;
Dürüstlerin sayılmıyor hatırı.
Sülalesi kuruyası katırı;
Yaylamıza örk eyledi soysuzlar.

“Yargı”daki yargılanma tasası,
“Yasama”nın tepesinde asası…
“Yürütme”nin zaten dolmuş kasası;
Bellerini berk eyledi soysuzlar.

İş istedik; çok ezildik büzüldük
“Sınav” dedi eleklerden süzüldük
Yine işsiz kaldık, yine üzüldük;
Gözyaşımı ark eyledi soysuzlar.

Din dersleri makbul fizik, kimyadan
Ağımız boş döndük koca deryadan…
Nice zalim gelip geçti dünyadan;
Cümlesine fark eyledi soysuzlar.

Okulda yok; ne kitap, ne dergimiz
Ne duvarda sıva, ne de sergimiz…
Diyanet’e akar yarı vergimiz;
Hakikate şirk eyledi soysuzlar.

Demokrasi varmış güya, adı yok
Padişah var; adalet yok, kadı yok
Memlekette hiçbir şeyin tadı yok;
Türlü derde gark eyledi soysuzlar.

Her tarafta huzursuzluk, kargaşa
Laf kâr etmez oldu dosta, sırdaşa…
“Barış” diye diye girdik savaşa;
Yönümüzü şark eyledi soysuzlar.

Diyanet’ten görüş ister Yargı’mız
Bindebir’im merhem tutmaz sargımız
Kendimize dönmüş batar kargımız;
Sinemizde herk eyledi soysuzlar.

26.10.2016