Soysuz Soy Şiiri - Ercan Güzel

Soyun kurusun, soyun arlansın,
Dalları kırıldı da kökü saldı iyice.
Keramet göstermez, soyun uslansın,
Us edip âhlarım, o da irice.

Kim bu, doymak bilmez arsız?
El kaşık arar, o kazana duyarsız,
Binbir söz işittim, hepsi de tutarsız,
Gayrı söylenecekler kaldı epeyce.

Sütü yok içmeye, küçücük bebelerin,
Toprağından taşından, yiter emeklerin,
Doğradığı kemikle pişer yemeklerin,
Dertlilerin derdiyle kaldım öylece.