Elime aldım kalemi,sazı
Döküldü kağıda bir dizi yazı
Okura anlattım yuttuğum tozu
Boğazımda birikeni söyleyemedim
Çiziktirdi kağıda kara kalemim
Satırlarda belirdi tek tek elemim
Dostlarım bilirdi ben hep gülerim
Gülerek ağladım söyleyemedim
Harfler döküldükçe beyaz kağıda
Sükunete erişti gönül bağı da
Türküdür derdim yanık ağıda
Sessizce mırıldandım, söyleyemedim
Okura aktardım şiiri, lafı
Bu hayat istemez temizi, safı
Sevgiden bahsedip eyledim gafı
Ben, bana, beni söyleyemedim.
23.04.2009
Semih EratlıKayıt Tarihi : 21.9.2009 11:51:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Semih Eratlı](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/09/21/soyleyemedim-77.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!