Söyleyemediklerim Kalsın

Sözcüklere hükmedebilsem, en doğru noktasından,
Tüm isimleri ve fiilleri, yan yana getirip,
Anlamı yakalayabilsem.
Kelimelerle örebilsem, tamlamaların en ahenklisini,
Kuralsızlığına takılmadan, anlatabilsem derdimi.
Uçsuz bucaksız kural denizinde, yön bulsam.
Önü ses uyumlarından geniş,
Önü kafiyelerin ahengi,
Hece sayıları uyumlu bir metin,
Sonrası, şiir gibi bir anlatım...
Tüm yanlışlarını düzeltip, o belirsiz metnin,
Sunabilsem, fiil çekimlerinin güzelliğini,
Tamlama zincirinin içinde, virgüllerin gücüne dokunsam.
Zihnim, bu kadar düzensiz olmasaydı eğer,
Yazar olurdum, kalemi kural tanımayan.
Defterlere işlerdim zarfları, nakış gibi.
Cümlelerin yapısını kurardım, ilmek ilmek söylemek istediklerimi.
Söyleyemediklerim kalsındı zaten, başka bir cümlenin öznesine.
*
Kurallar getirip, söylemler üstüne,
Devriksiz olmasına dair.
Yazılara dökülme zorunluluğu verilseydi, tüm hitaplara.
Uyup, bütün imla kaidelerine,
Devriksiz olmasına, gerek yok dedim ya,
Tamlamalar sunardım, metinlerimde.
Veyahut, izin verirdim, tüm harflerin başıboş davranmasına,
Bazı cümlelerin, öznesi olmasa da.
*
Bazı şeyler, devam etmeli oysa:
Mesela özne, yüklemini;
Mesela zarf, eylemini tamamlamalı;
Mesela metinler, harflerinden tut da, anlamlarına kadar,
Emsali olmayan biçimlerinden, bir araya gelmeli.
Zihnim, sözcükler nereye gidiyor, saçmalıklarına çanak tutmalı.
Kışkırtmalı, anlatıma dair ne varsa yaşamak için.
Ve üç nokta gelmeli, metinlerimin sonuna,
Hiç tükenmeyesiye anlamlı,
Hiç bitmeyesiye, söz dolu,
Yepyeni bir anlatımı, müjdelemeli her satırım.
*
Öyle bir noktaya, ulaşsam ki cümlelerde,
Noktalama işaretlerinin, en doğru yerini yakalasam,
Anlamı, en güçlü şekilde ifade edebilsem.
Virgüllerle ayırabilsem, sözcüklerin en anlamlılarını,
Kafiyelerde, devrik olmasa da olur hislerimin ifadesi.
Belirsiz sözcük labirentleri gibi, çıkmazlara yön çizsem.
Ardı edatlardan güçlü,
Ardı zamirlerden değişken,
Sıfatlardan oluşan bir derya,
Sonrası, şiir gibi bir rüya...
*
Kâbuslarından uyandırıp, tüm dizelerimi,
Sunabilsem, noktalı virgül kokulu düşleri,
Bir dize sonunun, kafiyesine dokunsam anlatımlarımda,
Zihnim, bu kadar yorgun olmasaydı eğer,
Bir dilbilimci olurdum, tanımı olmayan sözcükler yaratan.
Defterlere işlerdim, ekleri nakış gibi.
Sözcüklerin kökünü bulurdum, ilmek ilmek ifade etmek istediklerimi.
İfade edemediklerim, kalsındı zaten başka bir cümlecikteki eyleme.
*
Yasalar çıkarılıp, anlatımlar üstüne,
Gereksiz sözcüklerden, arındırılmasına dair.
Cümlelere dökülme mecburiyeti verilseydi, tüm şiirlere.
Uyup, bütün uyum kurallarına,
Kafiye olmasına gerek yok, dedim ya,
Vurgular sunardım anlatımlarımda.
Veyahut, izin verirdim tüm tamlamaların, başıboş dolaşmasına,
Bazı metinlerin, bir fiile ihtiyacı yoksa.