Söyleyemediklerim Şiiri - Afacan Dilekçi

Dilsizdir haykırışlar bazan;
Kafesinde çırpınıp duran kuş gibi,
Kurtulup çıkmak istiyor
Söyleyemediklerim…
İnsan buna ne kadar direnebilir ki?
Susarak beklemek ağır sızı…
Söylemek isteyip de
Söyleyemediğim ne varsa,
İşte, bırakıyorum topunu birden
Orta yere.
Kahveni de alıp otur şöyle…
Toplayıp çıkarmak senin işin gayri;
Olmuyor böyle sevdiğim,
Gül yüzün varken,
Ben hep mısralara mı dizeceğim sevdamı?
Her gece seni düşünemem ki...
Aklıma mukayyet olamıyorum!
Meteliksiz bir günde,
Eski pantolonun cebinden,
Yıpranmış bir yeşil banknot çıkması gibi,
Bunca yorgunluğun üstüne,
Bir müjdeli gülüşe ihtiyacım var.