Söyleyemediklerim Şiiri - Şira Deniz

Mutlu başlamıştım söze söyleyeceğim çoktu

Seninse mecalin yoktu ne konuşmaya ne dinlemeye

Ne söylediysem lal ettin dilim

Her defasında toparlayıp cesaretimi başlardım söze

Sen yalanlardın her söylediğimi

Ben çok toydum sen çok vazgeçmiş

Her sözün kuruttu şu çocuksu yanımı

Çürüdüm bıktım

Her sözün öyle bir büyüydü ki

Dogmatik indi gerçeklerime

Sus dedin fazla düşünme

Düşünmedim düşledim

Sana dönüştüm sonra

Sen olmaya çalıştım oysa benim hiç bitmeyecek yaftalarım vardı

Ve ne zaman sevsem seni

Bir buz kütlesi çarptı göğsüme

Ve senin buzdan yapılmış bıçakların

Kalbimin orta yerine kazıdı

İsminin harflerini

Bir emir kipi gibi ve ekledi unut dedi

Oysa kalbimde her acısını hissettikçe

Bir ayet gibi indi gözlerin üzerime

Ezberlemek zorundaydım bu ayeti

Sonra sen küfürlü büyüler ettin bana

Ağzın bozuktu ya sövdün ruhuma

Sen sövdükçe bölündü ruhum

Şimdi sorma beni danışma gruplarına

Öğrenme ne hale geldiğimi

Keyifsizim işte huysuzum sevmiyorum kimseyi

Herkes unut diyor yaşayabilir mişim sensiz

Kalbim bas bas bağırıyor

Az kaldı diyor az dayanamam diyor

Sonra ona dönüp diyorum ki

Sen değilsin onu seven benim

Dayanamam diyor artık dayanamam

Sus diyorum az kaldı bitecek

Az kaldı gerçekten ya sen bitersin ya ben