Söylev ve Anlam Şiiri - Oktay Kavaz

Kafamın üstünde sadece saçım yok.
Veya alnımda sadece alın yazısı yok.
Ellerimde sadece parmak yok.
Gözümün içinde sadece bir göz bebeği yok.

Kafamın üstünde kocaman bir evren,
Bu evrende belli başlı sınırlar.
Ve bu sınırların içinde oluşan sözcükler var.
bu sözcüklerinin üzerini örttüğü anlamsızlık,
Oluşan kocaman bir anlam.
Yani oluşan kocaman bir savaş var.

Alnımda kocaman bir örümcek,
Ben ve ötesi,
Yani gölgem.
Benden öte ne var sahi?
Sadece beni ağlarıyla saran bir söylev,
sadece anlam.

Ellerimde İkarusun balmudan kanatları...
Ellerim anlama yaklaştıkça;
İkarusun kanatları gibi eriyip gidiyor.
Ama en sonunda tekinsizliğe varıp,
Sonunda kendini gerçekleştiriyor.
Yani anlamdan kopuyor.

Gözümün içinde bir sürü evren,
Bu evrenlerin içinde bir sürü farklı söylev.
Göz bebeğim söylevlerin dayandığı tek yer.
Söylevler kaynaştığında.
Oluşur koskocaman bir evren.