Söylesene hangimiz bilebildik,
Şu yolun sonunun geldiğini.
Hangimiz çözebildik ki,
Gökyüzünün gri ve sonsuz derinliğini…
Kendimizi kimlere anlatabildik,
Bir derdimizi kimlerle paylaşa bildik ki,
Kimlere diyebildik ki;
Boynumuzun hep büküldüğünü,
Ya da Gök kubbeden,
Hışımla inan yağmurların;
Göz bebeklerimize döküldüğünü…
Yine kimlere diyebildik,
Şu yüreğimizin ara yerlerde,
Ellerin derdiyle hep söküldüğünü,
Söylesene kimlere diyebildik ki,
Gölgesi suya düşen,
Yaralı bir ceylan gibi;
Şu hayata küstüğümüzü.
30 HAZİRAN 2016
Yaşar CeritKayıt Tarihi : 30.6.2016 23:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!