Söylenmez ki! Şiiri - Neslihan Ergin

Korkularım sevmeye sevilmeye
Yürekler ırak olur seviyorum deyince …
Sol yanım der “ Benden önce ölme! ”
Feleğin oyunu, sevenlerini önce alır ecele …
Sensin ilk atan bu temeli
Nedensiz terk eyleyişin dün gibi bizi …
Minik yüreğim sürgün çekercesine besledi
Sana bir gün dönecek nefreti...
Çocukluk işte! Hep kendimi suçladım …
Halbuki babalık zor, sana göre değil anladım
Hesaplaşmak için beyhude geçti otuz sene...
Geç olsa da bitti sana intizarlarım …
Ancak gitmelere kör, sevgilere sağır kaldım …
Değişmeyen tek şeydi korkularım …
Korku tünelinde zaman gelir de
Yıldızlar ruhuma dizerse beyaz bir sergi
Yolun sonuna ışık verir yürekli bir sevgi
Bir gün bağırırım içinde “ Seviyorum seni! ”
Cevap verir yankısı geriye “ Bende seni! ”
Seven ne zaman sever, sevilene susar bilinmez ki!
Sevilen o zaman pınar olur, çağlayıp akar söylenmez ki!

Mucize Kelebek/2006