Ey! zahmetsiz bulunmayan aydınlık,
ey! her şeyi unutturan dargınlık,
her şeyi affettiren dalgınlık,
hani nerde dedirten keder,
şükür geldi dedirten haber,
yağmurla gelen yağmurda gelen sızı.
Ey! kırda gezen hikmet düşkünü;
ruhu kuş uykusu aramızdaki yalnız,
ortalıktaki divane.
Ey! pişman olup geri dönen;
dönüp de bulamayan,
bulup ta kanamayan bahtsız.
Ben kaybettim kazanan beri gelsin dedirten
en son acı.
Ey! kelimelerin kalbine serpiştirilmiş;
akla ziyan bir kelam dedirten,
erbabına ayan aleme giz,
ey ilmek ilmek, düğüm düğüm sır,
anlaşılmadan sevilen,
uzaklarda aranan yıldız.
Ey! anlaşılmasın diye
önüne perde kılınan kelam;
senin adına
söylenmesin;
saklı kalsın bir şeylerde.
Kayıt Tarihi : 25.1.2009 20:10:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!