Söylenemeyenlerden Arda Kalan

İki satır yazı sadece
Tüm söylenemeyenlerden arda kalan.
Belki unutuldu birçoğu o cümlelerin.
Gez
Göz
Arpacık
Vuruldu aşk alnının tam ortasından.
Düş kurmaktan yorulmuş zihnim
Çoktan unuttu
Gözlerinde uzanan sonsuz denizi

Söz tükendi artık
Yelken açtı gemiler
Her şeye rağmen gelecek olan bahara.

Aldırma sürgün yüreğim
Hangi ayrılık yere serebildi bizi
Hangi acının karşısında büküldü boynumuz

İki satır yazı sadece
Yaşanamayanlardan arda kalan
Çoktan unuttum gözlerinin rengini
Anlamı yok artık dökülmüş onca gözyaşının.

Vuruldu bir aşk alnının ortasından
Faili yüreğimde mahkum
Daldım acılar denizine bütün yorgunluğumla
Yine de durdum karşında dizlerim titremeden

Düşlerini de kendi yaratır insan
Tıpkı kaderi gibi
Ve isterse silebilir bir gün yarattıklarını
Yani en çok kendini kanatır
Sağaltabileceği gibi bütün yaralarını…

2005

www.melihcoskun.com