dudaklarımızda acıyla kıvrılan
söylenemeyip kalan sözlerimizdir
gözbebeklerimizde ansızın donan
geleceğe bakan ümitlerimizdir
bir alev olup kalbimizi yalayan
bir pınar olup hüznümüzü sulayan
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta