Ayrıldı hüznün karanlığında ellerimiz.
Artık ne yazılacak,
Nede söylenecek söz kalmamış.
Yitirilmiş sözcükler,
Cümleler tükenmiş, çıkmıyor ağızdan.
Buz tutmuş gözlerdeki
Billur tanecikleri.
Her sey birdenbire oldu.
Birdenbire vurdu gün isigi yere;
Gökyüzü birdenbire oldu;
Mavi birdenbire.
Her sey birdenbire oldu;
Birdenbire tütmeye basladi duman topraktan;
Devamını Oku
Birdenbire vurdu gün isigi yere;
Gökyüzü birdenbire oldu;
Mavi birdenbire.
Her sey birdenbire oldu;
Birdenbire tütmeye basladi duman topraktan;