Ayrıldı hüznün karanlığında ellerimiz.
Artık ne yazılacak,
Nede söylenecek söz kalmamış.
Yitirilmiş sözcükler,
Cümleler tükenmiş, çıkmıyor ağızdan.
Buz tutmuş gözlerdeki
Billur tanecikleri.
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
