Odamın karanlık yalnızlığında
Duygularımla baş başa kalıyorum
Elime resmini alıyorum
.Her esişinde rüzgarların
Dalga,dalga savrulan saçlarını
Hatırlıyorum
Hayallere dalıyorum.
Sinema şeridi hayatımı seyre dalıyorum
Kitap yaprakları gibi kapanıyor takvimler
Aralarında hatıralarıma bakıyorum.
Sen bir nefes kadar yakınken bana
Görüyorum her çıktığımda balkona
Ar ediyorum utanıyorum
Uzaklarda seni arıyorum
İsrar la söyle diyorlar
Sevdamı anlayanlar soruyorlar
Öylesine seviyorum ki seni
Bitişik evde diyemiyorum
Komşu kızı olduğunu
Söylemiyorum.
Resmine defalarca bakıyorum
Bir efsane karıştırıyorum
Bir yokluğu unutuyorum
Bakışlarında boğuluyorum
Bakışlarında eriyorum
Kayboluyorum.
Bu kadar yakınımda olmana rağmen
Neden uzaktayım bilemiyorum
Sevmesine seviyorum
Sana söyleyemiyorum
Kırılacağından korkuyorum
Çocukluğumuza gölge düşsün istemiyorum
Komşu kızını sevdim diyemiyorum
Ayıp mı günah mı bilmiyorum
Seviyorum işte seviyorum
Söylemeye engel utangaçlığım
Çekiniyorum.
Kayıt Tarihi : 30.6.2008 21:46:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yusuf Değirmenci 3](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/06/30/soylemeye-cekiniyorum-2.jpg)
Yusuf hocam yüreğinize sağlık.Sonsuz saygımla...
Ah bir söylenmiş olsa belki iki yürek bir olacak ama...
Çok güzeldi Yusuf bey..
Saygılar.
TÜM YORUMLAR (15)