Gözyaşı mutluluktan akar diye öğretmişlerdi
Meğer hüzünden de ağlarmış insan söylememişlerdi
Zaman durmazdı hiçbir masalda kötü adam cezasını bulurdu
Acının yalnız adı vardı ötesi yoktu
Meğer acı gerçekte de varmış söylememişlerdi
Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Devamını Oku
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
sonu mutlu masallarla büyüdük...
Söylemiş olsalar inanılır mıydı acaba... illaki yaşamak gerekir...
Yaşayarak öğrenir insan boşlukları... Kendi çığlığında bulur ayrılığın acısını...
İstasyonda unutulmuş bir bavul gibi yalnız kalır ve sahipsiz...
Kaleminizi kutluyorum...
Güzeldi yürek sesiniz...
Sevgiler..
Evet büyükler küçüklere hep güzel masallar anlatır, nasıl olsa zamanla öğrenmeyecek mi çocuklar dünyanın gerçek yüzünü. Ne gerek var onların mutlu dünyasını hüzünlerle doldurmaya.. Ama bazı çocuklar ne yazık bu kadar da şanslı değil, yalan da olsa bir masal anlatanları bile yok... Yüreğinize sağlık..
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta