Gözyaşı mutluluktan akar diye öğretmişlerdi
Meğer hüzünden de ağlarmış insan söylememişlerdi
Zaman durmazdı hiçbir masalda kötü adam cezasını bulurdu
Acının yalnız adı vardı ötesi yoktu
Meğer acı gerçekte de varmış söylememişlerdi
Bir taşzehir verin bana içeyim
Tek unutmak için acılarımı
Baksana; kırdılar kapılarımı
Yağmalandı kalbim, ömrüm, herselim
Kursuna dizdiler anılarımı
Yenik duştum bu savaşta neyleyim
Devamını Oku
Tek unutmak için acılarımı
Baksana; kırdılar kapılarımı
Yağmalandı kalbim, ömrüm, herselim
Kursuna dizdiler anılarımı
Yenik duştum bu savaşta neyleyim
sonu mutlu masallarla büyüdük...
Söylemiş olsalar inanılır mıydı acaba... illaki yaşamak gerekir...
Yaşayarak öğrenir insan boşlukları... Kendi çığlığında bulur ayrılığın acısını...
İstasyonda unutulmuş bir bavul gibi yalnız kalır ve sahipsiz...
Kaleminizi kutluyorum...
Güzeldi yürek sesiniz...
Sevgiler..
Evet büyükler küçüklere hep güzel masallar anlatır, nasıl olsa zamanla öğrenmeyecek mi çocuklar dünyanın gerçek yüzünü. Ne gerek var onların mutlu dünyasını hüzünlerle doldurmaya.. Ama bazı çocuklar ne yazık bu kadar da şanslı değil, yalan da olsa bir masal anlatanları bile yok... Yüreğinize sağlık..
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta