Söylemekten yorulmadım. Şiiri - Selim Akman

Seni beklemekten yorulurmu insan,
Hayalinden vazgeçer mi, geçmişe takılan,
Işığın benim gözümde,ayrı yerdesin, neylersin,
Kaçıp bir yerlere, inan gizlenemezsin,
Kalbimin içinde, çok ayrı yerlerdesin,
Gel gör ki, sevdiğimi söylemekten, yorulmadım...

Kavuşmak imkânsız mış,ne yapayım,
Sana, sevgimi söylemekten yorulmadım,
Ayrılığın bedeli buysa,ben ödedim,
Hoş değilde bu,övünmeyi hiç sevmedim,
Gel gör ki,sevdiğimi söylemekten yorulmadım...

Tükenmez sana sonsuz hislerim,
Görmesem de seni, aşkla bağlıyım,
Güzel bakar, sever, özlersin, bilirim,
Gülüm,el değilde,dost olsaydım,
Gel gör ki, sevdiğimi söylemekten yorulmadım...

Sana kıyamam, daha kavuşamam,
Kara sevdam, ellerini,tutamam,
Çıkmıyor işte,sana yollarım,
Can verilecek, tek kişimsin,ne yapayım,
Gel gör ki, sevdiğimi söylemekten yorulmadım...

Zarif bir çiçeğim, Gülümsün,
Çaresiz sevdam, öyle güzel sin,
Attığın adımdan, haberdarım'sın,
Köyün delisi,avare de, istersen,
Ne söylersen söyle, Gülüm sen,
Gel gör ki, sevdiğimi söylemekten yorulmadım...

Uyanmak istemedim, gördüğüm rüyadan,
Çarpıldım, sarhoş oldum,alev alev yandım,
Endamlı sın biliyorum, sevgide görmezsen,
Anlat diyorsun ya bana,ben böyleyim,
Adım atışın zerresinde,yürüyüşün bilirim,
Gel gör ki, sevdiğimi söylemekten yorulmadım...

Damar'ım kesseler, sen akar sın,
Dalgalı denizler gibisin,esersin,
Etkilendim,başımdan geçersin,
Samimiyetimle, huzur verenimsin,
Geçip gitsende hayatımdan,
Gel gör ki beni, sevdiğimi söylemekten
Gülüm, hiç mi hiç, yorulmadım...
Selim Akman57