Söylemekten Utanırım Şiiri - Adem Efiloğlu

Helal haram karıştırdı,
Söylemekten utanırım.
Yalanları yarıştırdı,
Söylemekten utanırım.
/
Öyle böyle ömür sürdük,
Çoğu insan hakka kördük,
Ahlak defterini dürdük,
Söylemekten utanırım.
/
Çok biliyor hazır gafa,
Ayık değil sarhoş kafa,
Edep hayâ, kalktı rafa,
Söylemekten utanırım.
/
Hile girdi her bir cenge,
Girdik bin bir farkı renge,
Zengin fakir yitti denge,
Söylemekten utanırım.
/
Bencillikte hazır şartlar,
Menfaate uydu fertler,
Dünya oldu bütün dertler,
Söylemekten utanırım.
/
Nicesi var mezar kazdı,
Kimi işte kimi gezdi,
Yazacaklar yalan yazdı,
Söylemekten utanırım.
/
Nefsimize olduk esir,
Hiç kimsede yoktur kusur,
Ölüm bile etmez tesir,
Söylemekten utanırım.
/
Herkese var ayrı oda,
Gazı almaz oldu soda,
Hava atmak oldu moda,
Söylemekten utanırım.
/
Ah Âdemi bu zor duygu,
Şimdi moda stres kaygı,
Gençlerde kalmadı saygı,
Söylemekten utanırım.
/
Âdem Efiloğlu
31 Ocak 2025