sevince yaşar insan; ölünce sevemezsin...
Aslanları kafese koydular,
Eşeklere krallık verdiler.
Her yerde bir anırtı sesi bağırtılar,
Nice eşekler ardında kıyama durdular.
Aslan hapis eşek padişah,
Eşek oğlu eşekler oldu şah oğlu şah.
Ne garip ki halk pek bir memnun,
Bu millet ya deli ya da mecnûn.
Bu ne pespayeliktir sirke döndü memleket,
Acı üstüne acı, felâket üstüne felâket.
Söz dediğin ya boştur ya da hikmet,
Lâkin sükut hapis söylemek cinayet.
Hilmi Yeter
Kayıt Tarihi : 10.5.2025 14:01:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!