Söyle Yağmur Şiiri - Deniz Gece Mavisi

Söyle yağmur, söyle…
Onun da gözleri ıslak mı?
Yüreği yaralı mı, o da beni özlüyor mu?
Her yüzde, her sözde, her gözde beni arıyor mu?
Boşuna uğraşma yağmur, beni ıslatamazsın;
Ben zaten onun aşkıyla sırılsıklamım.

Ellerim ona dokunduğu için bu kadar sıcak,
Gözlerim onu gördüğü için bu kadar güzel,
Ve yüreğim onun aşkıyla dolup taştığı için böyle heyecanlı…
Bırak artık uğraşmayı,
Ben zaten iliklerime kadar ıslanmışım.

Bir gözleri var yağmur,
Kalk gidelim der gibi, sıcacık bakıyor...
Bir dili var, her konuştuğunda sanki bal damlıyor;
Ve bir sesi var, kulaklarımdan kalbime iniyor.
Ben onsuz yapamıyorum yağmur;
Onu değil, beni ıslat…
Ben ona kıyamıyorum.

Ah, şu an yanımda olsa…
Tarasa saçlarımı,
Baksa gözlerime, tutsa ellerimi…
Deli gibi atan kalbimi susturamıyorum yağmur.
Bu aşk değil, sevgi değil, alışkanlık hiç değil…
Yanıyorum be yağmur,
Her gece onun adını anarak avuçluyorum yüreğimi.
“Sakın,” diyorum, “sakın durup beni yarı yolda bırakma…”
Hayatımda ilk kez seviyorum.

Durma kalbim,
Onun gözlerine bakıp,
Kulaklarına aşk sözcükleri haykırmadan durma.
Sen güçlüsün, neleri yenmedin ki!
Hadi kalk, söz veriyorum bu son olacak,
Şimdi durup beni yarı yolda bırakamazsın.

Ah kalbim, ah…
Oturdu bir kere bu adam kalbimin taburesine,
Kaldıramıyorum onu yağmur,
Onu çok seviyorum…
26.10.2024 16:56