Söyle Menekşem Şiiri - Menderes Dağlaroğlu

Sessizce bu ellerimden, kayıp gittin
En son seni gördüm, bulanık derede
Hangi yeşil bağda, çiçek olup bittin
Söyle menekşem, yaşıyorsun nerede

Ne güzel, bir gün dargın, bir günde mutlu
Değenek gibi, duruyordun yanımda
Sanıyordum yaşıyorsun, benle mutlu
Kayboldun birden, bir dalgınlık anımda

Bir kez bile, beni arayıp sormadın
Kaldım ben, koca dünyada tek başıma
Gelip beni, teselli bile yapmadın
Bende sığındım, akan bu göz yaşıma

Hala bu yüreğimde, baş köşedesin,
Döşediğin taşlar, kalkmadı yerinden
Hayalimde hep, soğuk bir bölgedesin,
Seni her gün, düşünüyorum derinden

Ben yar diye, ilelebet seni seçtim
Bir gün gel de, tut üşüyen ellerimi
Sen yokken, üzüntüden kendimden geçtim
Yollarda fazla, bırakma gözlerimi

İlkbahar geldi, usul usul kaynıyor
O kerametli aşkın, damarlarımda.
Bu gönlüm yine, seni görmek istiyor
Issız odamda yatarken, kollarımda