Çığlıklar duyuyorum,
Evrenimin tenhalarından...
Yakarışlar, haykırışlar
arasında Ben...
Ya beynim aç huzura,
Ya koşulsuz sevmekten...
Ürkmek benliğinden;
Ölüm ah ölüm...
Cesaretimin kıyılarında
saygınlığımı unuttum.
Ah “sırça köşk” sevdam,
Ah çağlayan gövdesinde
susuzluğum.
Ah ben! Ah sen!
Ah sende senin yitikliğin...
Deli miyim, divane miyim?
Bende miyim?
Söyle kimim?
30/06/2000 İzmir
Erdem Nur CengizKayıt Tarihi : 21.2.2003 19:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)