Herkesin gönlünde bin umut kurduğu,
Sana açılan ellere acılar sunan şehir,(İstanbul).
Beni de aldın.Umutlarımı yaktın binlercesi gibi.
Hiç ummmazdım sende umudun umutsuzluğu umduğunu.
Hiç bilemezdim sendeki gerçeklerin acılardan oluştuğunu.
Nereden bilirdim sende gecelerin doğan güneşe,sabaha küstüğünü.
Söyle İstanbul; onsuzluğamı? onunla olmama mı küstün?
Sokakta karşılaştım.
Satarken güllerini,
Alırken alın terini.
Yırtıktı elbisesi,
Ayağında terliği.
Devamını Oku
Satarken güllerini,
Alırken alın terini.
Yırtıktı elbisesi,
Ayağında terliği.