Şöyle bir ikilem yaşıyorum: Seni bütünüyle kendime istiyorum; ama senin özgür olmanı, bağımsız olmanı da istiyorum - bana bağlı olmanı; ama, benden bağımsız olmanı…
Bunlar bağdaştırması olanaksız şeyler mi? Çok zor; ama bir yol var: Daha önce yazdığım ‘özgür temel’ düşüncesinden yola çıkarsak: her birimiz ötekine tanıdığı ilişki uzamında yalnızca ona yer tanır, başka ilişkileri oraya sokmazsa, bağlılık sağlanır; öte yandan, o ilişki uzamı, her birimizin toplam yaşamında, başka ilişkilerimizi tabii ki etkileyecektir, ama, onları belirlemez ya da yutmaya, bütün yaşam uzamımızı kaplamaya çalışmazsa, bağımsızlık sağlanabilir.
Çok mu dolambaçlı söylediklerim?
Bütün bu yazdıklarım belirli bir anlamda, anlamsız - sen geleceksin, kararını vermiş olacaksın: en azından, umuyorum öyle olur.
B e n i m k a r a r ı m d a b i r d e ğ i ş i k l i k y o k.
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta