Söyle bana anneciğim Şiiri - Sinan Karakaş

Anneciğim babam yok, hani nerede babam,
Sabah akşam gözlerim, babamı aramakta,
Babam yoktur diyerek, yanmakta aha şuram.
İçimdeki acıyla, gündüzüm kararmakta.

Söyle bana anneciğim, daha bekleyeyim mi,
Kendi halime üzülüp, boynu mu bükeyim mi.

Neden böyle anneciğim benim boynum bükülü,
Ne gelen var ne de giden, kapımız hep örtülü,
Yetimlik kader mi oldu, alnımıza ekili.
Yetimlik rüzgarı esti, benzimiz sararmakta.

Söyle bana anneciğim, daha bekleyeyim mi,
Kendi halime üzülüp, boynu mu bükeyim mi.

Çarem yoktur anneciğim, beklemenin dışında,
Neler var bilmek isterim de babamın başında.
Yetimlerin tadı olmaz, ekmeğinde aşında,
Perişanlık diz boyudur, ruhumuz daralmakta.

Söyle bana anneciğim, daha bekleyeyim mi,
Kendi halime üzülüp, boynu mu bükeyim mi.