Soylanan Limanda Itır Efsuncan

Nisan damlaları doldukça yüreğimize sevdamız bereketlenir.

Sevda limanında ıtır efsuncan; canda canlanan cansı can.
Sevda rüzgârında ıtır efsuncan; kanda kıvamlanan kıvamsı kan.

Hercai menekşeyle halleştim, lilla şehriyarın bürümcül ayışığında,
Uzattım ellerimi kadife yüreğini hissettim derinden.
Elvansı bakışlara adak ceylanca seyirtiş olur nakışında.

Nisan yağmurunun huzurladığı hıdrellezin nabzına,
Binlerce ilmek atılır rengârenk ritimde.
Şafağın benzi atar hasret odunun adını duyunca,
Mıknatıs gibi çeker kalbim sonsuzluk dizilmiş içimde.

Hayatın soyladığı limanda ıtır bir efsuncan oyalanır.
Kadirşinas gönüllerde sevgiler paylanır, sevdalar paydalanır.
Mayalanan duygular bıçkınlanıp şuh çatılara payandalanır.
Günler âşıktır güzelliklere, güzelliklerse şiirle kanatlanır.
Ruh aynasından yansıyan bakışlar asilce tatlanır.

Neşe tokuşturmasında altın vuruşlar çoğalırken zevkle,
Nisan yağmuru tıkırtıları dostluk ezgilerinde bestelenir.
Gönüldaş dilekler aşk gömleğinin deliklerini örerken şevkle,
Hasret gideren aytenlerde yağmur taneleri içlenir.
Muhabbetimsi yağmur sükûtunun yorumu içtenlikle,
Cana kanatlanır canan gövelliğinde gece silkelenir.

Sevda payitahtına ulak salarım gökçe haz atında,
Yağmuru yoldaşlarım terkini sevgiyle azıklarım.
Hoşluk harmanıyla özlü anaç kuğu mavera katında,
Gökleri içine çekip sevda soluyan edayı sayıklarım.
Yüreğimi tapulayan som malik azatsız tahtında,
Minicik yer içen eftikler, aşksı parıltılarla nazlanırım.
Düşlerime salıncaklar kurar ahularla umurlanırım…

S. Edip Yörükoğlu