Soykırım Şiiri - İlhami Atmaca

Adalet, adalet kalp, adalet ve müsahama
Karanlık yerinden kalktı aya doğru
Merhamet kalp, çarığım yırtıldı
Doru at çatladı kaldı, çatlamadı boyunduruğu

Sınırsız sızlanlar son bulsun artık buz yüzlü
Sussun ağlamaya duran bebek

Adalet kalp, adalet ve müsahama
Kamunun kıl damarları tıkandı
Artık bulunmaz yascı bulvarlarda
Tefeciler mutlu, davulcular muzdarip

Adalet kalp, adalet ve müsahama
Sevgilim yoruldu artık sevmemden
Uçaklar uçmaktan
Ve ağaçlar meyva vermekten
Sinem sızlanmakta çoktan

Nicedir yasa yapmadı aristokratlar
Perçemler koparıldı, bunu bağırmalıyım meydanlarda
Cesetlerimiz çürümüyor inadına
İnadına diri, inadına ak bir duvar
Adalet kalp, adalet ve müsahama.