Soygun Düzeni Şiiri - Necdet Uçan

omuz omuzaydılar
sırt sırta
yan yana
koyun koyuna
kimisi öpmüştü kundaktaki çocuğunu
kimisi vedalaşmamıştı
anası, babası
karısıyla
sınava giden oğluyla
ana sınıfındaki kızıyla
yerin yüzlerce metre altında
ışıksız
kapitalizmin dipsiz karanlıklarında
kuytularda
hava yerine
yoksulluğun tozunu soluyarak
zehiri, gazı koklayarak
yürekleri ellerinde
ayni kara bulaşır yüzlerine
kader denilen
ihmaller zincirinde
insanlığın bittiği yerde
soygun düzeninde

Mayıs 2014