Sövene Dilsiz Gerek Şiiri - Şevki Çiftçi

SÖVENE DİLSİZ GEREK

Ne bu şiddet bu celal,
Sövene dilsiz gerek.
Sanma yaptığın helal,
Sövene dilsiz gerek.

Kırdığın kalpler yeter,
Seni ateşe atar,
Kem söz içime batar,
Sövene dilsiz gerek.

Görmedin mi hiç mektep,
Rabbinden gelen mektup,
Öyle der meşrep mezhep,
Sövene dilsiz gerek.

Ettin kendini zelil,
Her sözün birer delil,
Bak herkes aciz alil,
Sövene dilsiz gerek.

Habil'misin Kabil'mi,
Yaptıkların kabul mü,
Sözlerin hiç akilmi,
Sövene dilsiz gerek.

Şevki Yunus'u izle,
Ne yaptığını gözle,
Konuş hep tatlı sözle,
Sövene dilsiz gerek.

Şevki Çiftçi