Söven Gider Sövenler Şiiri - Hasan Arpaci

Bir gün bir ses duyarlar,
Kara kazan kurarlar,
Bir çarşafa sararlar,
Duyan gelir,duyanlar...

Önemine göredir,
Selâ öyle verilir,
Mevki makam söylenir,
Selâ biter,selâlar...

Paketlerler kefene,
Götürürler evine,
Kalan kullar sevine,
Yuyan gider,yuyanlar...

Dini tören yapılır,
Herkes ritme kapılır,
Helalleşme yapılır,
Kılan gider,kılanlar...

Seven sevmez bilinmez,
Söven sövmez görülmez,
Öven övmez sezilmez,
Söven gider,sövenler...

Biri der ki övmeyin,
Ulu orta yermeyin,
Bu hallere gülmeyin,
Gülen gider gülenler...

Senden kalır hoş seda,
Bilemedin son veda,
Bekleme hiç bir vefa,
Seda uçar,sedalar...

Mevki makam yok burda,
Hikmet bulan yok çulda,
Yeni köşkün çok darda,
Makam yoktur,makamlar...

Hasan Arpacı,2016,Ortalıca,Tosya