Sana akan çağlayanlarımda yuvarlanmıyor özlemler...Adının yazıldığı anıt tepelerindeki aşk taşlarına yapışan tortu olmak ve aralarda yeşermek istedim sana. Sensizliğin alevinde donmak, bedeninin nemli sahillerinde gözyaşlarınla sana büyüttüğüm ormanların balta girmemiş dönüşlerinde erimek istedim. Tayini çıkmış rüyaların harcırahı olan hayalinde kalmak istedim, enlerin ölümsüzünü yaşamak isterdim damla damla. Tüm istediğim, el ele,dil dile, gönül gönüle, dudak dudağa beraber yaşlanmaktı seninle…Bir çocuk gibi,ruhumun uçurtmanlarını uçurmak istedim, yalnızlık meydanında.Annelik özlemlerin gözüme depreşir,bir bebek resminin üstüne göz yaşlarım akar, bebek canlanır,anılarımıza.Başlar ağlamaya.Sen bunca acının,sen bunca şiirin,sen bunca renkli yaşamaların, hayal kırıklarının babası, nerde bu annelik yüreği paslanan güzellin bebeği.Sen bebekken, başka bebekler kurtarmalıydı gidişleri. Bensizliği gören gözün olurdum,
Elin olurdum,el sallardık hesapsız ve yaşama bankasında tutkulara hesabı olan iki seven olurduk.
Ayağın olurdum.- Hatta ayağında kundura yar gelir dura dura türküsünü senin için çalardım,kısık,acılı,yürek burkan sesimle.Sözün olurdum,sözlenmiş,gözlenmiş sevmelerin aynasında taranmış; yalnız seni aramış sözlerde kalırdım.
-Bu seni isteyiş risalem neden böyle uzar gider uz gözlüm?
-Hayatım boyunca hep aynı kokuyu koklamanın “gül dini” neden acep?
Gül dininden dışarı neden çıkamıyor tutkularım.Oysa ben aşkın azılı kafiriymişim ki gitmelerin cehennemine attın.
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta