“ Bir güzelin aşığıyım erenler
Onun için taşa tutar el beni” .. diyor, çalıyor, ünlüyor, söylüyorduysa bir bildiği anladığı gördüğü düşündüğü sorduğu yorduğu akıl fikir ettiği ve sorguladığı sorumluluk bilincine ve insanlık vicdanına toplamdan çıkardığı özü itibarı ilmi itfanı kalıcılığı ve tembihi vardı, kültür tarihimizin gelmiş geçmiş çınarlarından biri olan PİR SULTAN’ ımızın.
Aslından aldığını nesline firesiz kayıpsız teslim etmeye lafın sözün sırrındaki devamında:
“Gündüz hayalinde gece düşünde
Kumdan kuma savuruyor yel beni” …demesi de bu can yarasının elenmiş süzülmüş bilgelik hikmetindendi.
Hayat, değer ve zenginliklerinin tam karşılığı olmayanı sosyo monolog popilasyonlaşmalarla ilgiye itibara ve kalaya almıyor çünkü. Ne denli değerli olduğunun veya sıralayıp saymakla bitmez zenginliklerin öznesi olduğunun farkına varmayanaysa böylesi üreme çoğalma artma hücrelerinde kendiliğinden ve sonsuza kadar yaren yoldaşlık edip diyar mesken olmuyor ne hayat; ne de insanlık.
Götürüsü çok olan Yıkıcı felaketlerden sonra yakınıp yakarmanın ahmak oyalayıcı, avare avutucu, avanak susturucusu ve boş zaman öldürücü kozmopolit durumlar dışında hiç bir anlamı getirisi ederi değeri ve çözümlemesi yoktur.
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta