Taşıyıp durduğundan sık sık kaybediyor,
Ortam hazırlamışız çok yeri beğenmiyor…
Askılığın üstünde geniş yerleri vardı,
Balkona taşındılar mutlu yaşıyorlardı…
Salona yerleştiler ikisi eksilmişti,
Şimdi biri daha yok yüreğim depreşmişti…
Çok yerde arıyorum nerede bu yavrular?
Evvelden de böyleydi yüreğimi yaralar…
Minnoş’umu bulmuştum bu onun yavrusuydu,
Tam üç gün bakmışken yavrusuna kavuşmuştu…
(2015)
Mehmet Tevfik TemiztürkKayıt Tarihi : 29.7.2016 01:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!