Sosyete Hanımı Şiiri - Alper Kürük

Küçüklüğün gözlerimin önünde
Dünyaya şaşıyorum doğrusu...
Bir entarin vardı
Yamalı,yer yer yırtık
O yırtıklardan tenin gözükürdü
Namussuz gözler yok mu
Yırtık yerlerine bakardı.
Fakirdin ama neme lâzım
Güzeldin doğrusu...
Biliyordum namus korkusu
İçini yakardı...
Oranı,buranı örterdin az-çok.
Kurtardı o hayattan seni
O güzelliğin
Şimdi kocan zengin.
Sosyete hanımısın sen de
Açık göğüslü tuvaletler içinde.
Dün fakirlik açmıştı oranı,buranı
Bugün sen kendi elinle açıyorsun
Kalbinde mâzinin tesiri silinmiş değil
O eski hâline benzeyen kızcağızlara
Hâlâ acıyorsun...
Allah'ın verdiği nimeti tepme
Dikkat et hâline
Sosyetede sana açılan kollar
Allah'ınki gibi değildir
Ki o kollardan düşersen
Temenni etmem ki o yer yerindir...
Kurtulamazsın ölsen...