Bir köyde hayatın ışığı,
Bir ailenin direği,
Sen, Abdurrahim Koç,
Bize sadece bir akıl değil,
Bir yaşam dersi verdin.
Kardeşlerinin en büyüğü,
Baba yokluğunda babalık eden,
Köyün her köşesinde,
Her cenazede, her hastada,
Senin varlığın bir güvenceydi.
Yüzün her daim gülerken,
Gönlün acılara ortak,
Sosyal bağların geniş,
Köylülerin, komşuların,
Seninle derin bir bağ kurar.
Her yardımda, her desteğinde,
Bir yürek dolusu sevgi,
Her soruda, her akılda,
Bir bilgelik sesi yankılanır,
Yardımseverliği, saygıyı artırır.
Çocukluk anılarımızda,
Sen her daim yanımızdasın,
Bir rehber, bir dost,
Her zorlukta sığındığımız liman,
Seninle her şey daha kolay, daha aydınlık.
Şimdi, yüreğimizde bir iz bıraktın,
Seninle gururlanıyor,
Sana minnettarlık duyuyoruz,
Ve bil ki, her anımızda,
Seninle, senin değerlerinle yaşıyoruz.
The light of life in a village,
The pillar of a family,
You, Abdurrahim Koç,
We are given not just a mind,
You taught a life lesson.
The eldest of his siblings,
Being a father in the absence of a father,
In every corner of the village,
At every funeral, at every patient,
Your presence was a guarantee.
While your face is always smiling,
Your heart shares the pain,
Wide social ties,
Villagers, neighbors,
It creates a deep bond with you.
With every help, every support,
A heart full of love,
In every question, in every mind,
A voice of wisdom echoes,
Increases helpfulness and respect.
In our childhood memories,
You are always with us,
A guide, a friend,
The port where we take shelter in every difficulty,
Everything is easier and brighter with you.
Now, you left a mark on our hearts,
He is proud of you,
We are grateful to you,
And know that in every moment,
We live with you and your values.
Kayıt Tarihi : 11.9.2024 20:35:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sn Abdurrahim KOÇ için yazılmıştır. Saygı hürmet ve minnetle...