Soruyorlar dostlarım, bu bir tanem kim diye,
O kalbimde yaşayan, uzun manzum bir hikaye.
Çok değerli bir sevgili, kalemimin ucunda,
Yazdığım şiirlerde, her zaman baş ucumda.
Zaman gelir kızarım, öfke ile karışık,
Zaman gelir överim, o buna hep alışık.
Bazen o kalbimin, en nadide köşesi,
O benim gonca gülüm, şiirimin neşesi.
O benim hoş kokulu, her zaman taze gülüm,
Doğaya pes etmeyen, çile çeken bülbülüm.
O benim beklediğim, çağırdığım sevgili,
Ne darılır ne küser, nede unutur beni.
O aşkı iyi bilir, sevda ile doğmuştur,
Yazdığım her heceye, o yardımcı olmuştur.
Deniz olur dağ olur,yankılanır yanımda,
O benim bir tanemdir, o sadece canımda.
Sesi öyle tatlı ki, billurdan daha duru,
Her zaman hüzün verir, gözleri hala kuru.
Saçı gözü ne renktir, vallahi bilmiyorum,
O benim ilham perim, ben on’u seviyorum.
Kayıt Tarihi : 21.3.2006 14:38:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nuri Gökhan Sonsel](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/03/21/soruyorlar-kim-diye.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!