insansızlığa dayanamıyor, insanlığı doğallığı olarak yaşıyoruz...
insan olarak doğup, sosyal varlık büyüyoruz…
sosyal varlık olarak insan, insansızlığa katlanamaz, öğreniyoruz...
insansızlığa karşı kendimizi hür bir daha insan doğuyoruz...
anne rahminden doğmak nasıl emek istiyorsa,
kendini insan doğmaya da aynı yol aşamasını emekliyoruz...
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta