Kırılırım diye korkuyordu bardak,
O yüzden hiç inmedi dolabından.
Bir gün attılar eskidi diye çöpe,
O gün anladı ki kırılan kemik değilmiş.
Yorulurum diye çıkmadık yola,
Bekledik durduk evimizde, hiç vermeden mola.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta