1000 kişilik bir orkestra eşliğinde vazgeçiyorum insan olmaktan,
dökülüp kırılıp incilerimi bir fıçı içinde doğmak istiyorum yada bir dut yaprağında,
Saç tellerim ve ses tellerimde bir gitarın kopmuş sesiyle kesiliveriyor insanlarım yaşamasından.... incilerini döke döke
1000 kişilik senfoninin en ince notasında, uykularım bölünüyor sayfalarındannnnnnn
dökülüp kırılıp incilerimi derin sulardan izleme cesaretini alıyorum elinden ayın.
Özgür olmayı seçiyorum
derinden yüzeye dalarken onaylıyorum omuzlarımda ki meleklerimi
Bir defada anlıyor karşımdaki demek istediğimi bir defada anlıyorum olup ile olmayacağı
'1000 kişiliğin' en kalın notasında anlıyorum bastığım fayları, bacaklarından kırıyorum oyuncaklarımı
Kayıt Tarihi : 18.2.2010 01:06:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sultan Değerlier](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/02/18/sorumlulugumu-aliyorum.jpg)
begeniyle okudum
TÜM YORUMLAR (1)