Yılmaz Güney için
Acılarla beslenen yüreği nazenin bir çiçekti
Ülkenin yarasından kan süzülürken yüreğine
Susmak özgürlük müdür
Çocukluğu ezilen bir tohum gibiydi
Hissetmekti acı çeken insanları
Tomurcuk gül gibiydi düşünceleri
Bir sevincin uyanışı
Kabuk bağlayan bir yaraydı bazen
Kan damladı gülün üstüne
Zaman takvim yapraklarında kaldı
Halktan alırdı yapıtlarının esinini
Bir sevincin uyanışı gibiydi
Camdandı kalbi, kırılıverdi
Kayıt Tarihi : 6.12.2014 03:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!